Als moeder van vier kinderen staat Jennifer vaak voor uitdagingen, maar gelukkig zijn er altijd momenten die haar eraan herinneren dat er altijd hoop is
Toen ze zwanger werd van haar vierde kind, besloot haar man dat hij niet verder wilde gaan met de relatie, omdat hij niet bereid was nog een kind te krijgen. Ze zaten al in financiële problemen, en hij dacht dat een extra kind hun situatie nog moeilijker zou maken. Jennifer weigerde echter de zwangerschap te beëindigen, en daardoor ging hun relatie ten einde.
Jennifer stond nu alleen voor de taak om haar kinderen op te voeden, wat haar voor vele obstakels stelde. Het grootste probleem was het vinden van werk. Ze solliciteerde overal, maar kreeg telkens een negatieve reactie. Een eigenaar van een restaurant zei zelfs dat hij nooit een moeder van vier kinderen in dienst zou nemen, omdat er altijd wel iets met de kinderen zou zijn.
Na enkele weken van vruchteloze pogingen in haar eigen stad, besloot Jennifer haar geluk in een andere stad te beproeven. Ze had nog maar 30 dollar over, maar nam een taxi en hoopte dat ze iets zou vinden. Toen ze uitstapte, zag ze een bord bij een hotel waarop stond dat ze een huishoudster zochten. De manager vertelde haar dat ze te weinig personeel hadden en zei dat ze meteen kon beginnen. Ze maakten zich geen zorgen over haar situatie als alleenstaande moeder, zolang ze haar werk goed deed en op tijd kwam.
Met een opgetogen hart ging Jennifer naar huis, bedankte haar buurvrouw die voor de kinderen had gezorgd en vertelde haar kinderen dat ze een baan had gevonden, maar dat deze niet dichtbij was. Helaas zou het nemen van de bus haar veel tijd kosten, en ze kon zich geen taxi elke dag veroorloven. Haar enige kans was het kopen van een auto, maar ze had niet genoeg geld.
Desondanks besloot ze een aantal autodealers te bezoeken. Ze vond een mooie auto die ze graag wilde hebben, maar de prijs was veel te hoog. Na wat aarzeling vroeg ze de verkoper of hij de auto voor 5000 dollar aan haar wilde verkopen. Ze legde haar situatie uit, en de man bood haar een korting aan. Maar zonder het benodigde geld vroeg ze of hij de auto een dag kon vasthouden, zodat ze naar de bank kon gaan om een lening aan te vragen. De man stemde toe, en Jennifer vertrok, hoopvol dat alles goed zou verlopen.
Helaas werd haar leningaanvraag afgewezen vanwege haar slechte kredietwaardigheid. Wanhopig begon ze te huilen, terwijl ze haar verdriet probeerde te verbergen voor haar kinderen die nauwelijks sliepen. Het enige waardevolle dat ze bezat, was een erfstuk van haar moeder, dat ze altijd dicht bij haar hart had gedragen. Ze overwoog het te verkopen, maar het betekende zoveel voor haar dat ze het niet los wilde laten. Na veel nadenken besloot ze het de volgende dag naar een pandjeshuis te brengen. De volgende ochtend nam ze het erfstuk, hield het stevig vast en ging naar het pandjeshuis. Ze kreeg er 5500 dollar voor aangeboden. Met pijn in haar hart liet ze het los en nam het geld aan.
Ze had de auto echt nodig om naar haar werk te kunnen gaan en haar kinderen naar school en opvang te brengen. Zonder de auto zou ze geen geld hebben om voor hen te zorgen en zou ze zelfs haar woning kunnen verliezen.
Toen ze de auto ophaalde, merkte de eigenaar de pijn in haar ogen. Jennifer overhandigde hem de envelop met het geld, en hij gaf haar de sleutels. Ze tekende de nodige papieren en startte de auto. Net toen ze wilde vertrekken, zei de eigenaar: “Vergeet niet de kofferbak te controleren als je thuiskomt. Ik heb iets voor je kinderen achtergelaten.” Jennifer bedankte hem en ging naar huis. Ze vergat zijn woorden totdat ze iets in de kofferbak moest leggen. Toen ze de kofferbak opende, stond ze versteld. Daar vond ze een envelop, precies dezelfde als die ze hem had gegeven. Het duurde niet lang voordat ze besefte dat het dezelfde envelop was, en al het geld was ongerept.
“Ik hoop dat jij en je kinderen het geschenk dat ik in de kofferbak heb achtergelaten, nuttig vinden. Ik wens jullie veel geluk,” stond er in het briefje in de envelop.
Jennifer voelde de behoefte om de man persoonlijk te bedanken. Ze reed terug naar de dealer en uitte haar immense dankbaarheid. Deze man had haar vertrouwen in de mensheid hersteld. Er waren nog steeds goedhartige mensen in de wereld, en Jennifer had het geluk een auto te kopen van zo iemand.
Deel dit verhaal met je vrienden en familie op Facebook.
