Aan de rand van een verlaten straat, bedekt met sneeuw, lag een man in de sneeuw. Zijn gezicht werd omlijst door vochtige haren, en zijn lippen waren blauw van de kou.
Hij ademde nauwelijks. Zijn armen en benen luisterden bijna niet meer, en zijn bewustzijn gleed weg als zand door de vingers.
De wind, genadeloos geselgend over zijn uitgeputte lichaam, leek zich te verheugen. Zeldzame, haastige voorbijgangers gingen om hem heen.
Hij probeerde zich te bewegen, maar bij elke ademtocht kwam er een golf van pijn over hem heen. Voor zijn ogen flitsten beelden – een warm huis, zijn moeder die in de keuken aan het koken was, en zijn jongere zus die luidop lachte.
“Reclame
Deze bruiddans zal je sprakeloos maken! Ik heb het 10 keer bekeken!
Lees meer
Reclame
Getrouwde mensen moeten dit niet kijken: de dans van de prachtige Tatjana (video)
Lees meer
‘Mama… sorry…’ fluisterde hij met zijn lippen, maar zijn stem verdween in het gehuil van de winterwind.
Een vrouw die voorbijliep, stopte plotseling.
Ze was in een donkere mantel, met een sjaal tot over haar ogen gewikkeld, en leek van haar werk te komen. Toen ze hem zag, fronste ze, en liep daarna dichterbij.
“Nog een dronkaard,” zei ze, terwijl ze haar hand wuifde.
Maar één gedachte sloeg in haar geweten als een hamer: “Wat als hij aan het sterven is?” De vrouw draaide zich om, aarzelde, en besloot uiteindelijk terug te gaan.
Haar naam was Anna Petrovna, ze woonde alleen. Haar karakter was streng, maar ergens diep van binnen verstopte zich een onopvallende, maar toch levende vriendelijkheid.
“Hee, bent u nog in leven?” vroeg ze, zich over de man heen buigend.
Hij opende zijn ogen nauwelijks.
“Help…” ademde hij nauwelijks hoorbaar uit.
“Wat is dit nu weer! U heeft een ambulance nodig!” riep Anna uit, terwijl ze haar telefoon pakte.
Het bellen van de ambulance was lang en pijnlijk.
De vrouw was boos over de traagheid van de telefoniste, terwijl de man in de sneeuw probeerde uit te leggen dat er een briefje in zijn zak zat.
Daarin stond een telefoonnummer.
Ze rolde het gekreukte papiertje open, en na het moeilijk lezen van de cijfers, belde ze. Niemand nam op…
