Het leven van Paul Alexander is een opmerkelijk verhaal van doorzettingsvermogen, aanpassingsvermogen en inspiratie
Toen hij op zesjarige leeftijd tijdens een verwoestende polio-uitbraak in Dallas, Texas, in 1952 de diagnose polio kreeg, raakte Paul vanaf zijn nek verlamd. Om te overleven werd hij in een ijzeren long geplaatst, een groot mechanisch beademingsapparaat dat luchtdruk gebruikte om hem te laten ademen. Terwijl de meeste mensen later de ijzeren long verlieten naarmate de technologie vorderde, bracht Paul bijna zijn hele leven door in dit apparaat, wat hem bekend maakte als “de man in de ijzeren long”.
Ondanks deze enorme uitdagingen weigerde Paul zich door zijn omstandigheden te laten definiëren. Met onwrikbare vastberadenheid en de steun van familie en vrienden overleefde hij niet alleen, maar bloeide hij ook op. Paul leerde schrijven, typen en zelfs schilderen met zijn mond en een stok, wat een diepgaand aanpassingsvermogen aantoonde. Hij studeerde af aan de Southern Methodist University met een diploma in economie en behaalde later een graad in rechten aan de University of Texas. Na het behalen van zijn balie-examen werkte hij als advocaat in Dallas, pleitte hij voor polio-onderzoek en werd hij een krachtige stem voor mensen met een beperking.
In 2024 werd Paul door Guinness World Records erkend als de langstlevende persoon die afhankelijk was van een ijzeren long. Zijn verhaal fascineerde de wereld, niet alleen vanwege zijn veerkracht, maar ook vanwege zijn onwankelbare positiviteit. Op sociale media deelde Paul video’s met boodschappen van hoop en doorzettingsvermogen, waarmee hij duizenden volgers inspireerde. Hoewel hij in zijn berichten vaak sprak over de uitdagingen van zijn aandoening, zoals het missen van de zon of momenten van eenzaamheid, herinnerde hij zijn publiek eraan om “vol te houden, want het zal beter worden”.
Pauls nalatenschap omvat ook een memoires waarin hij zijn levensreis en de worstelingen die hij overwon, beschrijft. Een GoFundMe-campagne, opgezet om hem te helpen met zijn verzorging in zijn latere jaren, zorgde ervoor dat hij zonder financiële zorgen kon leven en dekte zijn begrafeniskosten.
Op 11 maart 2024 overleed Paul op 78-jarige leeftijd nadat hij COVID-19 had opgelopen, een risico waarvan hij altijd had geweten dat het fataal kon zijn. Zelfs in zijn laatste momenten bleef Paul vredig en zei hij tegen zijn broer Philip: “Dit is perfect.” Terugblikkend op zijn leven zei Philip: “Hij wilde dat mensen zich zouden herinneren dat je elke strijd kunt doorstaan. Het gaat erom hoe je met elkaar omgaat.”
Het leven van Paul Alexander is een bewijs van menselijke veerkracht en de kracht van vriendelijkheid. Hij laat een onuitwisbare indruk achter op de wereld.
